تبسم به لب درشکستن
لغتنامه دهخدا
تبسم به لب درشکستن . [ ت َ ب َس ْ س ُ ب ِ ل َ دَ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) از خنده بازداشتن . خنده را فروکشتن . مانع از خنده شدن :
برویم در خنده بستن چرا
تبسم بلب در شکستن چرا.
برویم در خنده بستن چرا
تبسم بلب در شکستن چرا.
ظهوری (از بهار عجم ) (از آنندراج ).