تبلیم

تبلیم . [ ت َ ] (ع مص ) زشت کردن . (تاج المصادربیهقی ) (زوزنی ) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).زشت نمودن کار بر کسی . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء): لاتبلّم علیه امره ُ؛ ای لاتقبحه ُ. (اقرب الموارد). || سخت آرزومند شدن ناقه به فحل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). گشن خواه شدن ناقه .