تبنیجلغتنامه دهخداتبنیج . [ ت َ ] (ع مص ) بنج (بنگ ) خورانیدن کسی را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || آواز کردن کبک از سوراخ . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
