تبوئة

تبوئة. [ ت َ وِ ءَ ] (ع مص ) کسی را بجائی فرود آوردن . (از تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). جای دادن .(ترجمان علامه ٔ جرجانی ). جای دادن زن در خانه ٔ خالی .(تعریفات ). || نیزه سوی کسی راست کردن . (تاج المصادر بیهقی ). راست کردن نیزه بسوی کسی . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).