تبوذکلغتنامه دهخداتبوذک . [ ت َ ذَ ] (ع اِ) تبودک . آنکه دل و روده و اندرون ماکیان را فروشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ قبل شود.