تبوع الشمس

تبوع الشمس . [ ت َب ْ بو عُش ْش َ ] (ع اِ مرکب ) بادی است که بعد طلوع آفتاب در مهاب مختلفه میوزد و در آخر بمهب صبا رجوع میکند. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و عرب آن را ناخوش دارند. (اقرب الموارد).