تبیی

تبیی . [ ت َ ب َی ْ یی ] (ع مص ) تبییت الشی ٔ؛ قصد کردم آنرا. (منتهی الارب ). تعمدته . (قطر المحیط). || شمشیر در غلاف کردن . (منتهی الارب ).