تب عشق
لغتنامه دهخدا
تب عشق . [ ت َ ب ِ ع ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مجازاً بیماری عشق . سوز و التهاب عشق . آتش عشق . درد عشق :
غم عشق بر عیش پیرایه بست
تب عشق در مغز صحت نشست .
غم عشق بر عیش پیرایه بست
تب عشق در مغز صحت نشست .
معروف ظهوری (از بهار عجم ) (از آنندراج ).