تب گرفته
لغتنامه دهخدا
تب گرفته . [ ت َ گ ِ رِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) تب دار. محموم . کسی که گرفتار تب شده باشد :
گر خلافش به کوه درفکنی
کوه گیرد چو تب گرفته گداز.
|| لرزان از تب . (ناظم الاطباء).
گر خلافش به کوه درفکنی
کوه گیرد چو تب گرفته گداز.
فرخی .
|| لرزان از تب . (ناظم الاطباء).