ترجمه مقاله

تتار

لغت‌نامه دهخدا

تتار. [ ت َ ] (اِخ ) تاتار است که آن ولایتی باشد از ترکستان که مشک خوب از آنجا آورند. (برهان ). تتار و تتر همان تاتار و تتری منسوب بدان . (فرهنگ رشیدی ). مخفف تاتار است . (فرهنگ نظام ). تاتار. (ناظم الاطباء) (انجمن آرا) (آنندراج ) :
نوک سر کلک او قبله ٔ درّ عدن
خاک سم اسب او کعبه ٔ مشک تتار.

خاقانی .


آهو از سنبل تتار چرید
نه به مشک است زنده نام تتار.

خاقانی .


تتاررا موضع اقامت ... واد غیرذی زرع است با طول و عرض . دور آن زیادت از هفت هشت ماهه راه است . طرف شرقی با ولایت خطای دارد و طرف غربی با ولایت ایغور و شمال با قرقیز و سلنکای و جنوب با جانب تنکت و تبت . (جهانگشای جوینی ).
هیچ شک می نکنم کاهوی مشکین تتار
شرم دارد ز تو مشکین خط آهوگردن .

سعدی .


|| ترکان آنجا را (تاتار را) نیز تتار خواند. (از برهان ). مردم تاتار. (ناظم الاطباء) :
تو گفتی که در خطه ٔ زنگبار
ز یک گوشه ناگه درآمد تتار.

(بوستان ).


که در سینه پیکان تیر تتار
بسی بهتر از قوت ناسازگار.

(بوستان ).


همین دیدم از پاسبان تتار
دل مرده و چشم شب زنده دار.

(بوستان ).


بهمه ٔ معانی رجوع به تاتار و تتر شود.
ترجمه مقاله