تتن تتنلغتنامه دهخداتتن تتن . [ ت َ ت َ ت َ ت َ ] (اِ صوت ) نوعی از موازین قدما در تقطیع شعر، بجای تقطیع آن به ارکان عروض معمولی : بر بحر مضارعست شعرش طق طاق تتن تتن تتاطق .ناصرخسرو.
