تتویةلغتنامه دهخداتتویة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) هلاک گردانیدن کسی را. (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || سرگردان ساختن کسی را. (منتهی الارب ). سرگشته شدن . (تاج المصادر بیهقی ).
