تثمللغتنامه دهخداتثمل . [ ت َ ث َم ْ م ُ ] (ع مص ) تثمل ما فی الاناء؛ آشامیدن آنچه را که در خنور است . (از قطر المحیط) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
