تجخی
لغتنامه دهخدا
تجخی . [ ت َ ج َخ ْ خی ] (ع مص ) تجخی بر مجمره ؛ بخور کردن . (از قطر المحیط) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || سرنگون گردیدن کوزه . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
