تجلی قیامت

تجلی قیامت . [ ت َ ج َل ْ لی ِ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) از اسماء محبوب . (آنندراج ). معشوقه ای که در تابداری و رونق فایق بر دیگران باشد. (ناظم الاطباء) :
در آتشم نشاند تجلی قیامتی
پهلو بشمع طور زند عکس من در آب .

ملا بیخود جامی (از آنندراج ).