تجلی ذاتی

تجلی ذاتی . [ ت َ ج َل ْ لی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) تجلیی است که مبداء آن ذات بود بی اعتبار صفتی از صفات ، هرچند که این تجلی جز بواسطه ٔ اسماء و صفات حاصل نمیشود. چه حق تعالی از حیث ذات بر موجودات تجلی نکند و تجلی او از وراء حجابی از حجابهای اسم بود. (از تعریفات ). و رجوع به تجلی شود.