تجنن

تجنن . [ ت َ ج َن ْ ن ُ ] (ع مص ) خویشتن فاساختن به دیوانگی . (تاج المصادر بیهقی ). خود را دیوانه وانمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از قطر المحیط) (از اقرب الموارد). || دیوانه گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). || شکوفه آوردن گیاه زمین . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). روییدن گل و شکوفه از زمین . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).