تجوخ
لغتنامه دهخدا
تجوخ . [ ت َ ج َوْ وُ ] (ع مص ) ریزیده شدن چاه . (تاج المصادر بیهقی ). ریخته شدن کناره های چاه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || کفیدن و جاری گردیدن ریم قرحه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). منفجر شدن قرحه . (اقرب الموارد) (قطر المحیط).
