ترجمه مقاله

تحائی

لغت‌نامه دهخدا

تحائی . [ ت َ] (اِخ ) هقعة است که یکی از منازل قمر باشد و بعضی گویند که جز هقعة است . رجوع به آثارالباقیه ٔ ابوریحان چ لیپزیک ص 342 و 351 و تحایی و هقعة و هنعة شود.
ترجمه مقاله