تحایا

تحایا. [ ت َ ] (ع اِ) ج ِ تحیة و تحیت . (اقرب الموارد) (قطر المحیط): ان السائرین الذین یقرعون ابواب غرفات النور مخلصین صابرین یتلقاهم ملائکةاﷲ، مشرقین یحیونهم بتحایاالملوک ... (حکمت اشراق صص 244 - 245). و رجوع به تحیة شود.