ترجمه مقاله

تحایی

لغت‌نامه دهخدا

تحایی . [ ت َ ] (اِخ ) تحائی . یکی از منازل ماه و آن سه ستاره است محاذی هنعة. یکی آن تحیاة است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نام صورتیست از صور فلکی دارای سه ستاره که هر یک را تحیاة گویند و آن روبروی هنعة است میان مجره و توابع عیوق و گویند در آن ناحیه منزل قمر هنعة نیست بلکه منزل تحایی است . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). سه ستاره انددر مقابل هنعة، واحد آن تحیاة است . (اقرب الموارد) (قطر المحیط). و رجوع به تحائی و هنعة و هقعة شود.
ترجمه مقاله