تحبیل

تحبیل . [ ت َ ] (ع مص ) انداختن بعض زراعت را بر بعض . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || آبستن گردانیدن زن را. (اقرب الموارد) (قطر المحیط).