تحطیطلغتنامه دهخداتحطیط. [ ت َ ] (ع مص ) خوردن طعام را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تحطیط در طعام ؛خوردن آن منحطاً. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || تحطیط حمل ؛ فرودآوردن آن . (قطر المحیط).
