تحلز

تحلز. [ ت َ ح َل ْ ل ُ ] (ع مص ) باقی ماندن چیزی . || دردناک شدن دل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (قطر المحیط) (اقرب الموارد). و آن همچون فشردگی در دل است . (از اقرب الموارد). || دامن به کمر زدن کاری را. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). تهلز. (اقرب الموارد):
یرفعن للحاوی اذا تحلزا
هاماً اذا هززته تهزهزا.

راجز (از اقرب الموارد).