تحمص
لغتنامه دهخدا
تحمص . [ ت َ ح َم ْ م ُ ] (ع مص ) ترنجیدن و گردآمدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تحمص مرد؛ تقبض او. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || تحمص لحم ؛ خشک شدن گوشت و ترنجیدن آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط).
