تحنیة

تحنیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) (از «ح ن ی ») پیچیدن دست کسی را. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || خم دادن چوب را. (منتهی الارب )(ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || خراشیدن و پوست باز کردن چوب . (اقرب الموارد)(قطر المحیط). || دوتا کردن پشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط).