تخامص

تخامص . [ ت َ م ُ ] (ع مص ) برداشته شدن از چیزی و یک سو گردیدن .(منتهی الارب ). تجافی . (اقرب الموارد) (قطر المحیط):تخامص لفلان عن حقه و تجاف له عنه ؛ ای اعطه ایاه و تقول مسسته بیدی و هی باردة فتخامص عن برد یدی ؛ ای تجافی . (اقرب الموارد). || دادن حق کسی را. (از منتهی الارب ): تخامص عن حقه علی الامر؛ بده حق او را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تنک شدن تاریکی شب نزدیک سحر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط) :
الیها و لیلی قد تخامص آخره .

فرزدق (از اقرب الموارد).