تختج

تختج . [ ت َ ت َ ] (معرب ، اِ) معرب تخته . (منتهی الارب ). مأخوذ ازتخته ٔ فارسی و بمعنی آن . (ناظم الاطباء). معرب تخته ٔفارسی . (دزی ج 1 ص 142) (قطر المحیط). ج ، تخاتج . (منتهی الارب ) (دزی ) (ناظم الاطباء). رجوع به تخته شود.