تخطو

تخطؤ. [ ت َ خ َطْ طُءْ ] (ع مص ) اِخطاء. (اقرب الموارد). نسبت دادن کسی را به خطا. (منتهی الارب ). بخطا درافکندن کسی را.(اقرب الموارد). || تخطؤ سهم ؛ گذشتن تیراز صید و تجاوز کردن از آن . || درصدد خطاگرفتن از کسی در مسئله ای برآمدن . (اقرب الموارد).