تدبیة

تدبیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) در ریگستان افتادن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). در دبه [ دَ / دِ / دُب ْ ب َ / ب ِ ] یعنی در جای پررَمْل افتادن . (متن اللغه ). || اختیار کردن راه نیک را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). لازم گرفتن راه خیر را. (اقرب الموارد) (متن اللغه ).