تدبیس

تدبیس . [ ت َ ] (ع مص ) پوشیدن چیزی را و پوشیده شدن ، لازم و متعدی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مخفی شدن و مخفی کردن . (از المنجد). || موزه ٔ خود را زدن بر چیزی تا آواز برآید از آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || شدت یافتن شیرینی انگور چنانکه همانند عسل گردد. || دِبس . شیره شدن عصیر جوشیده . || شیره ساختن مرد عصیر را. (از المنجد).