تدری
لغتنامه دهخدا
تدری . [ ت َ دَرْ ری ] (ع مص ) فریفتن . (تاج المصادر بیهقی ). فریب دادن صید را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (المنجد) (اقرب الموارد). فریب دادن شکار را. (ناظم الاطباء). || موی فروکردن زن . (تاج المصادر بیهقی ). شانه کردن زن موی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
