تدویحلغتنامه دهخداتدویح . [ ت َدْ ] (ع مص ) پراکنده نمودن شتران خود را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پراکنده کردن مال خود را. (از اقرب الموارد) (از المنجد). || نفخ آوردن شکم و فروافتادن آن . (المنجد).
