تذأب

تذأب . [ ت َ ذَءْ ءُ ] (ع مص ) همچو گرگ شدن در خبث و دها. (منتهی الارب ). همچو گرگ شدن در خبث . (از المنجد) (از اقرب الموارد). || همچو گرگ ساختن مرد خود را بلباس و پوشیده شده ترسانیدن ناقه را تا بر بچه ٔ غیر مهربان گردد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از المنجد). || از این سو و از آن سو جستن باد. (زوزنی ) (از المنجد) (از اقرب الموارد). نرم و مختلف وزیدن باد. (منتهی الارب ) (از المنجد). || گرفتن چیزی بنوبت . (منتهی الارب ) (از المنجد) (از اقرب الموارد). || ترساندن جن کسی را. (المنجد). رجوع به تذاؤب شود.