تذلیق

تذلیق . [ ت َ ] (ع مص ) تیز کردن کناره ٔ چیزی . (تاج المصادر بیهقی ). تیز کردن . (زوزنی ). تیز کردن کارد را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد). || لاغر گردانیدن اسب را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (المنجد). || آب ریختن در سوراخ سوسمار تا بیرون آید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد).