تراغیلغتنامه دهخداتراغی . [ ت َ ] (ع مص ) با یکدیگر بانگ و فریاد کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : تراغوا؛ اذا رغا واحد هیهنا و واحد هیهنا. (منتهی الارب ).
