ترانه ساز
لغتنامه دهخدا
ترانه ساز. [ ت َ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) ترانه سرای . نغمه سرای و سرودگوی . (ناظم الاطباء) :
چون به هوای مدحتت زهره شود ترانه ساز
حاسدت از سماع آن محرم آه و ناله باد.
چون به هوای مدحتت زهره شود ترانه ساز
حاسدت از سماع آن محرم آه و ناله باد.
حافظ.