تراویدهلغتنامه دهخداتراویده . [ ت َ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) چکیده . تراوش کرده : جمةالسفینه ؛ جایی از کشتی که آب تراویده ٔ درزها در آن جمع شود. (منتهی الارب ).