ترس و باک
لغت‌نامه دهخدا
ترس و باک .[ ت َ س ُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) وحشت . بیم . خوف .
- بی ترس و باک ؛ بی ترس و بی باک .خالی از وحشت و بیم :
که تا گیتی از هر بدی پاک کرد
جهان جمله بی ترس و بی باک کرد.
- بی ترس و باک ؛ بی ترس و بی باک .خالی از وحشت و بیم :
که تا گیتی از هر بدی پاک کرد
جهان جمله بی ترس و بی باک کرد.
فردوسی .
