ترلب . [ ] (اِ مرکب ) دنبه ٔ بریان شده . و در فهرست لغات دیوان بسحاق اطعمه چنین آمده است : تزلق ترلب ، دنبه ٔ بریان شده که بروی آش آرد ریزند. (دیوان بسحاق ص 176). || روغن داغ . (همان مأخذ و همان صفحه ) : دوغش خوش و روغنش مروق سیر اندک وترلبش فراوان . فخرالدین منوچهر.

ترلب

تزلق

جِزلیک ،چزدک ،جزدره،جزّه

تزلب

چزده

یغلوی

دنبه کشکک

زناج

چزدره

گردوی کنک

جزغ

داکه

دفتر کار

جَدّه

ما

پاداشت

خوش

لغت‌نامه دهخدا