ترنوازلغتنامه دهخداترنواز. [ ت َ ن َ ] (نف مرکب ) مطرب تردست ، خوش خوان : نغمه دلکش نیست تا مطرب نباشد ترنواز. مخلص کاشی (از آنندراج ).و رجوع به تر و ترنوازی شود.