تروآد

تروآد. [ ت ْ رُ ] (اِخ ) خره باستانی در آسیای مرکزی که بوسیله ٔ رودهای سکاماندر و سیموایس مشروب میگردید و مرکز آن تروای سابق الذکر بود. و در سال 335 ق . م . قشون مقدونیها به سرداری کالاس در این شهر از ایرانیان شکست خوردند. و رجوع به تاریخ ایران باستان ج 1 ص 692- 723، 876 و ج 2 ص 1242 و 1243 و ماده ٔ قبل شود.