ترویم
لغت‌نامه دهخدا
ترویم . [ ت َرْ ] (ع مص ) درنگ کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد). || جویان گردانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). طالب و جوینده ٔ چیزی گردانیدن کسی را. || اراده ٔ چیزی نمودن بعد از چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد).
