ترویلغتنامه دهخداتروی ٔ. [ ت َرْ ءْ ] (ع مص ) اندیشیدن در کارو نگریستن پایان آن و در جواب تعجیل نکردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نگریستن در کار و اندیشیدن در ظروف و پایان آن . (از المنجد). رجوع به تروئة شود.
