تریاکسوز
لغتنامه دهخدا
تریاکسوز. [ ت َ / ت ِرْ ] (نف مرکب ) از بین برنده و خنثی کننده ٔ پادزهر. زایل کننده و سوزاننده ٔ تریاق و اثر آن :
به رزم اندرون زهر تریاکسوز
به بزم اندرون ماه گیتی فروز.
به رزم اندرون زهر تریاکسوز
به بزم اندرون ماه گیتی فروز.
فردوسی .