تریص
لغت‌نامه دهخدا
تریص . [ ت َ ] (ع ص ) محکم و استوار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || میزان التریص ، ترازوی راست و محکم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). میزان تریص و مُترَص ترازوی برابر و همسان چنانکه نتوان از هیچ پله ٔ آن چیزی کاست یا بر آن افزود. (از متن اللغه ) (از اقرب الموارد).
