تر گردیدن
لغتنامه دهخدا
تر گردیدن . [ت َ گ َ دَ ] (مص مرکب ) لطیف و تازه شدن :
نرم وتر گردد و خوشخوار و گوارنده
خار بی طعم که در کام حمار آید.
|| مرطوب و نمدار شدن . و رجوع به تر و تر گشتن و ترکیبهای آن شود.
نرم وتر گردد و خوشخوار و گوارنده
خار بی طعم که در کام حمار آید.
ناصرخسرو.
|| مرطوب و نمدار شدن . و رجوع به تر و تر گشتن و ترکیبهای آن شود.