تزمزم

تزمزم . [ ت َ زَ زُ ] (ع مص ) بانگ کردن شتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) (از المنجد). || گفتن چیزی را : ماتزمزمت به شفتای ؛ یعنی نگفتم آنرا. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || زمزمه کردن برسم مجوسان : فجلس ابن المقفع یأکل و یزمزم علی عادةالمجوس .فقال له عیسی اتزمزم و انت علی عزم الاسلام . فقال اکره ان ابیت علی غیر دین (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).