تزویل

تزویل . [ ت َزْ ] (ع مص ) دور کردن کسی را از جای . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). دور کردن کسی را. (از متن اللغة) (از المنجد). || برگردانیدن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد). || نیکو کردن و اصلاح نمودن چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).