تسانلغتنامه دهخداتسان . [ ت َ ن ن ] (ع مص ) گزیدن فحول یکدیگر را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تکادم و دندان گرفتن فحول یکدیگر را. (از متن اللغة). تکادم . (اقرب الموارد).
